Trudno jest Ci odmawiać, bierzesz na swoje barki dużo zobowiązań i przez to brakuje Ci czasu dla siebie, pomijasz milczeniem sytuacje i zachowania, które Ci nie pasują, masz kłopot z wyrażeniem swoich oczekiwań wobec innych lub nie potrafisz obronić się przed krytyką? POWIEDZ TEMU STOP! ZADBAJ WRESZCIE O SIEBIE I ZACZNIJ ŻYĆ LEPIEJ!

Trening asertywności przeznaczony jest dla kobiet, które chcą zwiększyć swoją efektywność i poprawić komunikację z innymi ludźmi. Trening zawiera elementy pracy nad swoim potencjałem, zasobami i trudnościami, pokazuje nowe możliwości i uczy technik asertywnego działania. 

CEL ZAJĘĆ:
nauczysz się jak wyrażać własne zdanie i opinie w sposób dobitny, a jednocześnie nieagresywny,
poznasz zasady myślenia i mówienia o swoich zaletach,
nauczysz się konstruktywnie wyrażać emocje (w życiu prywatnym i zawodowym),
nabędziesz umiejętność przyjmowania krytyki i negatywnych ocen,
rozwiniesz umiejętność przyjmowania komplementów,
dowiesz się jak asertywnie odmawiać,
nauczysz się kończyć trudne rozmowy,
dowiesz się jak rozpoznać symptomy agresji, uległości i jakie są skutki takiego zachowania,
ZACZNIESZ ŻYĆ DUŻO LEPIEJ I BARDZIEJ ŚWIADOMIE!!!
ORGANIZACJA ZAJĘĆ:

Jest to cykl 8 spotkań, trwających 120 minut każde spotkanie (1 raz w tygodniu)
Program treningu asertywności jest ułożony w taki sposób, żeby uczestniczki mogły kolejno zapoznać się ze wszystkimi obszarami asertywności i po kolei – ćwicząc – rozwijać swoje umiejętności w tych obszarach. Uczestniczki mają szansę dotrzeć z pomocą Trenera do wewnętrznych blokad hamujących wyrażanie siebie, odkryć i uruchomić wewnętrzną energię płynącą z prawdziwego „ja” i wyrazić ją w zachowaniu.

OSOBA PROWADZĄCA ZAJĘCIA – mgr Anna Celińska

Boisz się mówić po angielsku? Na samą myśl o mówieniu w innym języku czujesz stres? Towarzyszy temu zapominanie słów lub zła wymowa? Pewnie w takich momentach myślisz, że lata nauki języka obcego poszły na marne. Nic bardziej mylnego! Nasze warsztaty językowe pozwolą Ci skutecznie wykorzystać zdobytą dotąd wiedzę i mówić po angielsku.
Metody stosowane przez szkoły (w tym szkoły językowe) koncentrują się na nauce gramatyki i mówieniu po angielsku w laboratoryjnych warunkach. Często tematy rozmów są nieistotne dla uczniów. Dlatego nawet wieloletnia nauka nie daje uczniom swobody w komunikacji po angielsku. Naszym celem jest przełamanie barier i nabranie pewności w mówieniu po angielsku bez kompleksów czy obaw aby również podczas dalszej nauki uwierzyć w swoje możliwości i starać się jak najwięcej, w sposób czynny, używać języka angielskiego.

Strach przed mówieniem po angielsku najczęściej wynika ze zbyt rzadkiego posługiwania się językiem, a także braku pewności siebie, lęku przed interakcją z innym rozmówcą.
Dlatego scenariusz naszych warsztatów skupia się na dwóch najważniejszych aspektach zahamowania w „rozgadaniu” po angielsku:
• Poszerzanie słownictwa, praca w parach oraz grupie, zabawy i gry językowe aktywizujące uczestników warsztatów,
• Przełamywaniu barier w mówieniu, techniki radzenia sobie ze stresem, zdobycie pewności siebie dzięki osiąganiu wyznaczonych celów

Maksymalna ilość uczestników warsztatów to 6 osób. Warsztaty są dedykowane uczniom szkoły podstawowej jak również średniej. Rozmowa kwalifikacyjna decyduje o poziomie grupy, do której uczeń zostanie zakwalifikowany. Warsztaty obejmują 12 spotkań, każde po 90 minut, raz w tygodniu przez okres 3 miesięcy. Po warsztacie uczestnik otrzymuje od nas materiały edukacyjne, dzięki którym będzie mógł samodzielnie utrwalać swoją wiedzę.

OSOBA PROWADZĄCA ZAJĘCIA – mgr Agnieszka Wójcik

Praktyczna nauka umiejętności, ćwiczenia, praca w grupach, dyskusje, scenki, zabawy ruchowe,
Małe grupy (4-8 osób),
Autorski program, wykorzystujący elementy treningu społecznego, treningu zastępowania agresji oraz treningu umiejętności komunikacyjnych.

DLA KOGO?

Zajęcia przeznaczone są dla dzieci mających trudności z przeżywaniem i wyrażaniem trudnych uczuć – złości, agresji i gniewu, które wyrażają złość w sposób nadmierny, zbyt impulsywny czy destrukcyjny.
CEL ZAJĘĆ:
nauka odreagowana napięć emocjonalnych w sposób akceptowany społecznie,
lepsze radzenie sobie z negatywnymi emocjami, m.in. ze złością,
praca nad lepszym rozumieniem siebie i innych ludzi, nawiązywaniem pozytywnych relacji z rówieśnikami,
nauka umiejętności radzenia sobie ze stresem, z sytuacjami trudnymi i konfliktowymi, z porażkami, niepowodzeniami,
praca nad przestrzeganiem zasad i norm społecznych,
lepsze funkcjonowanie społeczne dziecka,

ORGANIZACJA ZAJĘĆ/KOSZT:

Jest to cykl 12 spotkań, trwających 60 minut każde spotkanie (1 raz w tygodniu)
Koszt zajęć 80 zł.

OSOBA PROWADZĄCA ZAJĘCIA – mgr Anna Celińska

Terapia on-line, tak jak terapia w gabinecie terapeutycznym, ma na celu udzielenie wsparcia, przyjrzenie się problemom i wypracowanie nowych sposobów radzenia sobie z nimi. Tak, jak każda forma terapii, wymaga zaangażowania pacjenta i terapeuty.

Według Freuda, zdrowie psychiczne ma dwa wymiary: zdolność do pracy i zdolność do tworzenia bliskich i długotrwałych relacji międzyludzkich.

Osoba z zaburzeniem osobowości, właśnie w każdym z tych obszarów ma problemy. Nie umie podtrzymywać więzi społecznych i bliskich realcji. Cierpi, ponieważ wszystko odbywa się na poziomie nieświadomych wyobrażeń, czy też negatywnych przekonań o sobie, świecie i innych ludziach. Nie rozumie, dlaczego się tak zachowuje, albo dlaczego kolejny związek się rozpada.

Za tworzenie się zaburzeń osobowości odpowiadają schematy poznawcze (tj. bardzo sztywne struktury myślenia) ukształtowane w wyniku interakcji cech temperamentu i oddziaływań środowiskowych w czasie kształtowania się osobowości, które w konsekwencji prowadzą do dysfunkcjonalnego sposobu funkcjonowania.

Terapia umożliwia rozpoznanie błędnego sposobu myślenia i pokazanie, że „można inaczej”, a co za tym idzie – że można nauczyć się radzić sobie w trudnych sytuacjach.

Większość z nas od czasu do czasu cierpi psychicznie. Oblany egzamin, czy zawód miłosny praktycznie u każdego człowieka wywołuje przygnębienie.

Zaburzenia nastroju to zmiany o wiele poważniejsze i dłużej się utrzymujące. W zaburzeniach nastroju wahania emocji są na tyle intensywne i uporczywe, że powodują wyraźne nieprzystosowanie i poważne problemy w relacjach z innymi ludźmi.

Terapia poznawczo-behawioralna polega na nauczeniu pacjenta systematycznej samooceny i panowania nad myślami negatywnymi. Pacjent w trakcie terapii uczy się rozpoznawać i korygować własne uprzedzenia oraz zaburzenia w przetwarzaniu informacji, a także rozpoznawać i przeciwstawiać się leżącym u ich podstaw przekonaniom.

Zaburzenia odżywiania to, najogólniej mówiąc, kłopoty z łaknieniem wynikające z zaburzeń psychicznych.

Na jednym biegunie jest anoreksja, inaczej jadłowstręt psychiczny, czyli po porostu głodzenie się spowodowane intensywnym lękiem przed przybieraniem na wadze. Osoby z anoreksją (występuje ona u młodych kobiet) charakteryzuje obsesyjna samokontrola również w życiu codziennym, prowadząca do izolacji od rówieśników i innych bliskich osób.

Na przeciwnym biegunie jest  bulimia, inaczej żarłoczność psychiczna, czyli jedzenie napadowe, po którym następuje wymuszenie wymiotów, albo stosowanie środków przeczyszczających. W przeciwieństwie do osób anorektycznych, osoby wykazujące wzorzec bulimii psychicznej, mają zazwyczaj mniej ograniczeń i zahamowań, jednak wiele z nich ma problemy z kontrolą impulsów w dziedzinach innych niż jedzenie.

Trzecia, najliczniejsza grupa zaburzeń obejmuje osoby przejadające się. Zmęczenie, problemy, pustka w życiu – to najpopularniejsze przyczyny obżarstwa. Osoba przejadająca się najczęściej utrzymuje, że „jedzenie to jedyna przyjemność w ich życiu”.

W uzależnieniach głównym problemem jest fakt, że środek uzależniający powoli zdobywa kontrolę nad Tobą. Twoje cele, wartości i związki zostają podporządkowane uzależnieniu. Nie potrafisz już panować nad swoim życiem. Stajesz się ofiarą „diabelskiego kręgu”, „błędnego koła” głodu, nagłych wahań nastroju i silnego napięcia, od których można uwolnić się jedynie przez kolejne przyjęcie substancji uzależniającej.

Uwikłanie w wewnętrzne i zewnętrzne czynniki prowadzące do zażywania środka uzależniającego i podtrzymującego jego konsumpcję jest podstawowym czynnikiem charakteryzującym każde uzależnienie. W dalszej kolejności narkotyki lub alkohol – dalekie od łagodzenia życiowych bolączek – rodzą nowe problemy: potrzeby finansowe, groźbę utraty pracy lub rzeczywistą jej utratę, konflikty z osobami bliskimi. Osoba uzależniona otrzymuje „etykietkę” w społeczeństwie, jest nazywana „pijakiem” lub „ćpunem”. Wreszcie pojawiają się coraz większe szkody zdrowotne prowadzące nawet do śmierci.

Jak może pomóc Ci terapia poznawczo-behawioralna?

 

W odniesieniu do terapii uzależnień ujęcie poznawcze może pomóc Ci w zmierzeniu się z problemami prowadzącymi do napięcia emocjonalnego i uzyskaniu szerszego spojrzenia na fakt, że traktujesz alkohol czy narkotyki jako środki rozluźnieniu i odczuwaniu przyjemności. Równocześnie wprowadzone są specyficzne strategie poznawcze pomagające w redukcji głodu i jednocześnie w budowaniu silniejszego systemu kontroli wewnętrznej. Poza tym terapia poznawczo-behawioralna może pomóc Ci w zwalczeniu depresji, lęku lub złości, które często przyczyniają się do uzależnienia.

Lęk jest naturalną reakcją na stres, przygotowującą człowieka do działania w obliczu niebezpieczeństwa. „Zdrowy” lęk pozwala na przetrwanie i adaptację do otoczenia. Jest potrzebny.

Lęk silny, częsty, nieadekwatny do wywołującego go bodźca, utrudniający lub wręcz uniemożliwiający człowiekowi normalne funkcjonowanie, to zaburzenie lękowe.

Do najczęściej występujących zaburzeń lękowych zaliczamy:

• zaburzenia lękowe z napadami paniki (strach, że zaraz umrzemy lub zwariujemy),
• fobie specyficzne (lęk przed określonymi przedmiotami lub sytuacjami, jak np. lęk przed zamkniętymi pomieszczeniami czy pająkami),
• fobie społeczne (lęk przed oceną ze strony innych ludzi, przed wystąpieniami publicznymi, sytuacjami towarzyskimi),
• zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (ciągłe myślenie o określonej rzeczy, czynności lub ciągłe wykonywanie jej),
• zaburzenia stresu pourazowego (powracające uczucie lęku związane z trudnym lub tragicznymi wydarzeniem),
• zaburzenia lęku uogólnionego (ciągły strach i zamartwianie się).

Zaburzenie po stresie traumatycznym (ang. PostTraumatic Stress Disorder – PTSD) jest szczególnym zaburzeniem lękowym, które pojawia się w reakcji na przeżycie lub bycie świadkiem traumatycznego zdarzenia.

Ze zdarzeniem traumatycznym mamy do czynienia w sytuacji związanej z zagrożeniem życia lub zagrożeniem fizycznej integralności, np. podczas wojny, katastrof naturalnych, ataków terrorystycznych, poważnych wypadków, napastowania fizycznego i/lub seksualnego w dzieciństwie lub w dorosłości.

Większość osób, które doświadczyły traumatycznego zdarzenia, po pewnym czasie, powraca do normalnego funkcjonowania. W niektórych przypadkach jednak reakcje stresowe nie zanikają, a nawet z czasem przybierają na sile.

Terapią zalecaną do pracy z zaburzeniami stresu pourazowego, jest terapia EMDR (odwrażliwianie i przetwarzanie za pomocą ruchów gałek ocznych).

Diagnozy

Kryzys jest momentem zwrotnym, stanem, który cechuje się dużym napięciem emocjonalnym, uczuciem przerażenia, obawą przed utratą kontroli i poczuciem bezradności oraz przed różnymi formami dezorganizacji zachowania i objawami somatycznymi. Przeżywając taki stan, ze względu na ograniczenie bądź wyczerpanie własnych możliwości rozwiązania problemu, z pewnością wymagasz pomocy z zewnątrz. Spojrzenia na Twoje problemy i sytuację okiem bezstronnego obserwatora.